Një rrugë e frekuentuar nga dinosaurët mund të ketë ekzistuar dikur përgjatë bregut të asaj që sot është Bolivia, ku theropodët — dinosaurë mishngrënës, me tre gishta dhe që ecin në dy këmbë — lanë pas më shumë se 16,600 gjurmë këmbësh, më shumë se në çdo vend tjetër të njohur në botë.

Gjurmët u gjenden në Parkun Kombëtar Torotoro, ku dinosaurët i shtypën këmbët në baltë të thellë midis 101 dhe 66 milion vjetëve më parë, në fund të periudhës Kretacike. Zona e mbuluar nga gjurmët shtrihet rreth 7,485 metra katrorë dhe përfshin si gjurmë të izoluara, ashtu edhe rrugë të tërë që tregojnë lëvizjet e të njëjtit kafshë.

Shkencëtarët vunë re se disa dinosaurë ecën ngadalë, të tjerë vraponin, ndërsa mbi 1,300 gjurmë tregojnë se disa notonin në ujë të cekët. Madhësitë e gjurmëve tregojnë se theropodët varionin nga rreth 65 cm lartësia e hipit deri në 125 cm, dhe disa qindra gjurmë të tjera i përkisnin zogjve që ndanin bregun me dinosaurët.

Ky studim i parë i detajuar i gjurmëve ofron të dhëna unike mbi si lëviznin këto kafshë, duke treguar shpejtësinë, drejtimin, mënyrën e kthesave, pozicionin e trupit dhe ndonjëherë lëvizjen në grup. Ndryshe nga skeletet fosile, gjurmët tregojnë vendin e saktë ku dinosaurët kanë jetuar dhe lëvizur, duke ofruar një portret direkt të ekosistemeve të lashta.

Carreras Pampas, me rrugët e tij të mbushura me gjurmë të theropodëve, tregon një “autostradë dinosaurësh” që mund të ketë lidhur territore të mëdha të Amerikës së Jugut, duke përfshirë Argjentinën dhe Perunë, dhe pasuron kuptimin tonë mbi jetën prehistorike të kontinentit.