Vdekja e Mufasës në "The Lion King" të Disney-t (1994) është një moment traumatizues për shumë fëmijë të viteve ’90. Kur Scar e hodhi vëllain e tij nga shkëmbi dhe tha “Long live the king” me sarkazëm, audienca u bë pjesë e dhimbjes së Simba-s, duke menduar se kishin parë për herë të fundit Mufasën.

Në filmin e ri "Mufasa: The Lion King", historia e Mufasës tregohet nga kalimi nga cub tek luani i rritur. Marrëdhënia vëllazërore midis Mufasës dhe Scar është thelluar, dhe pamjet e savanave dhe lëvizjet elegante të kafshëve janë ripërpunuar me CGI moderne.

Ky film, një paradhomë e rifilmizuar nga Jon Favreau i vitit 2019, tregon Mufasën (Aaron Pierre) si një cub jetim që gjen një vëlla në Taka (më vonë Scar, luajtur nga Kelvin Harrison Jr.). Ata kanë një qëllim të përbashkët — të krijojnë një familje në një mbretëri shpesh të egër.

Regjisori Barry Jenkins, fitues i çmimit Oscar, e trajton këtë histori me përgjegjësi të madhe, duke i dhënë një zë Afrikës përmes karakterit të Rafiki-t. Ky film përmban elementë të ndryshëm të kulturës afrikane dhe përdor gjuhë si Zulu dhe Swahili.

Rafiki, një mandril i mençur, është udhërrëfyesi i brezave të ndryshëm të luanëve. Kani dhe Lediga, që luajnë Rafiki-n e ri dhe të vjetër, e konsiderojnë karakterin si një mbajtës të kulturës dhe historisë.