Eurovision Song Contest vitin e kaluar u ndoq nga rreth 163 milionë shikues, dhe me këtë audiencë të gjerë vijnë edhe miliona mendime të ndryshme për formulën ideale të fitores.

Sipas një analize nga muzikologu Joe Bennett në Berklee College of Music, dy stilet kryesore që dominojnë janë “euro-bangera” me ritëm të lartë dhe prodhim sintetik, si “Euphoria” (2012) apo “Heroes” (2015), dhe baladat e qeta dhe të ndjera si “Amar Pelos Dois” (2017) dhe “Arcade” (2019).

Lirikisht, temat më të shpeshta janë dashuria, uniteti, vetëbesimi, festa, historia dhe vetë muzika. Sipas ekspertëve, këngët që përçojnë ndjenja të fuqishme personale ose vetë-fuqi shpesh rezonojnë më shumë me publikun.

Staging-u i thjeshtë dhe efektiv është gjithashtu çelësi i suksesit. Shembuj si “Only Teardrops” (2013) apo “Rise Like a Phoenix” (2014) dëshmojnë se autenticiteti dhe performanca vokale vlejnë më shumë se çdo skenografi madhështore.

Interesante është edhe fakti që shumica e këngëve finaliste janë në tonalitete “minor”, që japin më shumë ndjesi emocionale. Vetëm dy këngë në tonalitete “major” kanë fituar në dy dekadat e fundit.

Surprizat brenda këngës, si ndërrimet e papritura të tonalitetit ose elementet vizuale të papritura, gjithashtu ndihmojnë që një performancë të mbetet në mendjen e shikuesve, siç ndodhi me fituesin e vitit 1981, Bucks Fizz.

Në fund të ditës, ajo që e bën një këngë të fitojë Eurovisionin është përzierja e melodisë së paharrueshme, mesazhit emocional, një performancë të sinqertë dhe… pak surpriza të menduara mirë.