Filmi dokumentar “Ocean with David Attenborough”, i publikuar me rastin e 99-vjetorit të tij, thekson rëndësinë jetike të oqeanit për planetin tonë. Duke filluar me pamje mahnitëse të dallgëve dhe thellësive blu, Attenborough deklaron se vendi më i rëndësishëm në Tokë nuk është në tokë, por në det.

Filmi eksploron bukuritë e botës nënujore si shkëmbinjtë koralore, pyjet e algave dhe malinjtë detarë, duke treguar rolin kritik që luan oqeani në balancimin e klimës, si depoja më e madhe e karbonit në planet. Por, përballë kësaj mrekullie, paraqitet një realitet i zymtë: valë të nxehtësisë detare, zbardhje masive e koraleve dhe dëme të mëdha nga peshkimi industrial.

Pamjet tronditëse tregojnë teknikat shkatërruese të peshkimit si tralimi në fund të detit, që shkatërron habitate të tëra dhe liron sasi të mëdha të dioksidit të karbonit. Attenborough e quan këtë një formë “kolonializmi modern”, që dëmton si ekosistemet detare ashtu edhe komunitetet bregdetare që varen prej tyre.

Megjithatë, mes rrezikut ekziston shpresa. Në zona ku peshkimi është ndaluar, si në Kiribati, Palau dhe Papua Perëndimore, natyra ka nisur të rikuperohet. Për shembull, në rezervatin detar më të madh në botë, Papahānaumokuākea, popullatat e peshqve dhe zogjve detarë janë rritur ndjeshëm.

Attenborough dhe shkencëtari Enric Sala theksojnë se oqeani mund të rikuperohet nëse veprojmë tani, veçanërisht përmes ndalimit të peshkimit të tepërt dhe mbrojtjes së zonave të ndjeshme. Ata kërkojnë zbatim urgjent të angazhimeve globale për të mbrojtur 30% të oqeaneve deri në vitin 2030.

Filmi përbën një thirrje të fuqishme për ndryshim, duke kombinuar bukurinë dhe tragjedinë e oqeanit me një mesazh të qartë: është ende koha për ta shpëtuar atë, por veprimi duhet të jetë i menjëhershëm.